کد مطلب:29128 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
3720. امام صادق علیه السلام:ولایت امیر مؤمنان كه در [ دل] من است، از ولادت یافتن من از [ نسل] او برایم دوست داشتنی تر است.[2]. 3721. امام صادق علیه السلام:ولایت امیر مؤمنان بر من از ولادت من از [ نسل] او برایم دوست داشتنی تر است؛ چون پذیرش ولایت او بر من واجب است؛ ولی ولادت من از او یك فضیلت است.[3]. 3722. امام صادق علیه السلام:كسی كه ولایت علی علیه السلام را دارد، جز حلالْ نخورَد، چون مولایش چنین بود.... سوگند به آن كه جانش را گرفت، تا هنگامی كه از دنیا رَخت بربست، هرگز از حرام دنیا، چه كم و چه زیاد، نخورْد و هیچ گاه دو كار از طاعت های الهی در برابرش قرار نگرفت، جز آن كه سخت ترین آن دو (بر جسمش) را برگزید، و هیچ گاه گرفتاری ای برای پیامبر خدا پیش نیامد، جز آن كه به خاطر اعتمادی كه [ در رفع مشكل] به وی داشت، او را اعزام می كرد و از بین این امّت، كسی جز او طاقت انجام دادن عبادت پیامبر خدا را پس از او نداشت، و آن گونه عبادت می كرد كه گویی به بهشت و دوزخ می نگریست. از مال شخصی خود، هزار برده آزاد كرد و همه این اموال، نتیجه دستْ رنج خود او و عرق پیشانی اش بود و در این كار، رضای خداوند عزوجل را می خواست و رهایی از دوزخ را می جُست و خوراكش، جز سركه و روغن نبود و شیرینی اش - اگر می یافت - خرما بود و لباسش كرباس، و اگر از لباسش چیزی افزون بود، قیچی می خواست و آن را كوتاه می كرد.[4]. 3723. امام صادق علیه السلام - در وصف علی علیه السلام -:سوگند به آن كه جانش را گرفت، تا هنگامی كه از دنیا رفت، هیچ گاه از حرام دنیا نخوردْ و سوگند به خدا، اگر دو كارِ مورد اطاعت خدا به وی عرضه می شد، آن را كه بر جانش سخت تر بود، بر می گزید. سوگند به خدا، در راه خدای عزوجل هزار برده را كه برای به دست آوردن آنها كار كرده بود، آزاد كرد. سوگند به خدا، پس از پیامبر خدا، هیچ كس جز او توان عبادت پیامبر خدا را نداشت. سوگند به خدا، هیچ گاه گرفتاری ای برای پیامبر خدا پیش نمی آمد، جز آن كه به خاطر اعتمادی كه [ در رفع مشكل] به او داشت، او را می فرستاد. و پیامبر خدا، او را با پرچمش برای مبارزه می فرستاد و جبرئیل علیه السلام در سمت راست و میكائیل علیه السلام در سمت چپ او می جنگیدند و تا خداوند عزوجلپیروزش نمی ساخت، بر نمی گشت.[5]. 3724. امام صادق علیه السلام - در ضمن زیارت امام علی علیه السلام -:درود بر تو، ای وصیّ وصی ها! درود بر تو، ای تكیه گاه پرهیزگاران! درود بر تو، ای ولی ولیّ ها! درود بر تو، ای سرور شهیدان! درود بر تو، ای بزرگ ترین آیت خدا![6]. 3725. امام صادق علیه السلام - در هنگام زیارت قبر امام حسین علیه السلام -:پروردگارا! بر امیر مؤمنان، بنده ات و برادر پیامبرت درود فرست؛ آن كه به دانشت او را برگزیدی و برای كسانی از بندگانت كه خواستی، راهنما قرارش دادی، و بر كسی كه به رسالتت برگزیدی، دلیلْ قرارش دادی و طبق عدالت تو قضاوت می كند، و در حكم تو در بین بندگانت داوری می كند، و مسلّط بر همه آنهاست. درود و رحمت و بركات خدا بر او باد![7]. 3726. امام صادق علیه السلام - در زیارت علی علیه السلام -:درود بر ترازوی اعمال، و دگرگون كننده احوال، و شمشیر خدای ذوالجلال.[8]. 3727. امام صادق علیه السلام - هنگامی كه از فضیلتی ویژه امیر مؤمنان كه دیگران در آن شریك نبودند، پرسیده شد -:بر نزدیكان، به خاطر سبقت گرفتن [ در اسلام، ]برتری یافت و بر بیگانگان، به خاطر نزدیكی [ به پیامبرصلی الله علیه وآله] برتری یافت.[9]. 3728. امام صادق علیه السلام:علی علیه السلام باب هدایت است. آن كه با او مخالفت كند، كافر است، و آن كه منكر او شود، به دوزخ درآید.[10]. 3729. امام صادق علیه السلام:امیر مؤمنان، همان باب خداست كه جز از آن، به سوی خدا راه بُرده نمی شود، و همان راه خداست كه اگر هر كس به غیر آن چنگ زند، هلاك می گردد. پیشوایان، یكی بعد از دیگری، همچنین اند. خداوند، آنان را ستون های زمین قرار داده است و آنان، حجّت های كامل بر كسانی اند كه روی زمین و زیر آسمان قرار دارند. آیا نمی دانی كه امیر مؤمنان فرمود:" من تقسیم كننده بهشت و دوزخم. من فاروق اكبرم. من صاحب عصا و داغم[11] همه فرشتگان و روح، به مثل آنچه كه بر محمد صلی الله علیه وآله اقرار كردند، برای من اقرار كردند، و من، همچون باری را كه محمدصلی الله علیه وآله به دوش كشید، به دوش كشیدم كه همان بار [ امانت] پروردگار است. محمد صلی الله علیه وآله فرا خوانده می شود، و [ لباس] پوشانده می شود و به سخن، وا داشته می شود و سخن می گوید، و من، فراخوانده می شوم و [ لباس] پوشانده می شوم و به سخن، فرا خوانده می شوم و سخن می گویم. به من ویژگی هایی داده شده كه پیش از من به هیچ كس داده نشده است:بلاها، اتّفاقات و داوری ها را می دانم.[12]. 3730. امام صادق علیه السلام:علی علیه السلام تقسیم كننده بهشت و دوزخ است.[13]. 3731. تفسیر العیّاشی - به نقل از یحیی بن مساور حلبی، از امام صادق علیه السلام - گفتم:حدیثی درباره علی علیه السلام برایم نقل كن. فرمود:«آیا برایت شرح دهم یا كلّی بگویم؟». گفتم:كلّی بگو. فرمود:«علی علیه السلام، باب هدایت است. آن كه بر او پیشی گیرد، كافر است، و آن كه از او بازمانَد، كافر است». گفتم:بیشتر برایم بگو. فرمود:«روز رستاخیز كه شد، در سمت راست عرش، منبری نصب خواهد شد كه 24 پلّه خواهد داشت. علی علیه السلام خواهد آمد و در دستش پرچم [ حمد ]است. بر آن منبر بالا خواهد رفت و بر آن خواهد نشست و مردم بر وی عرضه خواهند شد. هر كس را تأیید كند، وارد بهشت می شود، و هر كس را رد كند، به دوزخ در خواهد آمد». گفتم:در این باره در قرآن، چیزی یافت می شود؟ فرمود:«آری، آنچه كه در این آیه می گوید:" فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ و وَ الْمُؤْمِنُونَ؛[14] به زودی خدا و پیامبر صلی الله علیه وآله و مؤمنان، در كردار شما خواهند نگریست ". سوگند به خدا، مراد [ از مؤمنان]، علی بن ابی طالب علیه السلام است».[15]. 3732. امام صادق علیه السلام - در دعای روز غدیر -:... امیر مؤمنان، علی بن ابی طالب علیه السلام، بنده خدا، برادر پیامبر خدا، صدّیق اكبر، حجّت بر بندگان خدا (كه به او پیامبر و دین حق و روش خدا تأیید شد)، نشانه دین خدا، گنجینه دانش او، مخزن غیب خدا، محلّ راز خدا، امین خدا بر بندگانش، وگواه او در میان خلقش بود.[16]. 3733. شرح نهج البلاغة - به نقل از زراره -:به امام صادق علیه السلام گفته شد كه در این جا مردمی هستند كه علی علیه السلام را تنقیص می كنند. فرمود:«بی پدرها! به چه چیزی او را تنقیص می كنند؟ آیا در او جای ایراد وجود دارد؟! سوگند به خدا كه هیچ گاه، دو كارِ مورد طاعت خدا برای علی علیه السلام پیش نیامد، جز آن كه سخت ترین و شدیدترینِ آن دو را بر خودش، انجام داد. به گونه ای عبادت می كرد كه گویی بین بهشت و دوزخ، ایستاده است، به پاداش این گروه نگاه می كرد و برای آن انجام می داد و به عِقاب آن گروه نگاه می كرد و برای [ دوری از ]آن انجام می داد؛ و هرگاه به نماز می ایستاد و می گفت:«وَجَّهتُ وجهی؛ رویم را به سوی او (خدا) كردم»، رنگش تغییر می كرد، به گونه ای كه در چهره اش نمایان می شد. و [در عمر خویش،] هزار بنده را از دستْ رنج خود، آزاد كرد كه برای هر كدام، عرق جبین ریخته و دستش متورّم شده بود. به وی به خاطر چشمه ای چون گردن شتر كه در ملكش جوشید، مژده داده شد. پس گفت:«وارثان را مژده ده، مژده ده!». آن گاه آن را صدقه برای فقیران، زمینگیران و در راه ماندگان، تا پایان جهان قرار داد، تا خداوند، آتش را از چهره او، و چهره او را از آتش، باز دارد.[17]. ر. ك:ج 2، ص 334 (زیارت امیر مؤمنان در عید غدیر). ج 9، ص 209 (زینت زهد). ج 9، ص 244 (حال او به هنگام رسیدن وقت نماز). ج 10، ص 64 (دانش دین).
3719. امام صادق علیه السلام:بدان كه امیر مؤمنان در نزد خداوند، از همه امامانْ برتر است و ثواب او به اندازه همه كارهای ائمه است و آنان، به مقدار كردارهایشان برتری داده شده اند.[1].